11-04-2019, 01:46
Kilkadziesiąt WYGRANYCH spraw frankowiczów!!!!
15-04-2019, 09:59
WYROK z dnia 10.04.2019!
Umowa BPH kredytu denominowanego NIEWAŻNA!
[UDOSTĘPNIJ TEN POST, BO POMOŻESZ INNYM! DZIĘKUJEMY!]
Główne tezy Sędziego z wyroku to:
- sprzeczność z naturą stosunku zobowiązanego
- sprzeczność z zasadami współżycia społecznego
- nieokreślenie faktycznej kwoty udzielonego kredytu
- brak wystarczającej informacji o ryzyku walutowym
Sygnatura: III C 1142/17
SO Warszawa-Praga, SSO Błażej Domagała
Wyrok jest nieprawomocny.
Na uzasadnienie trzeba będzie nieco poczekać.
Umowa BPH kredytu denominowanego NIEWAŻNA!
[UDOSTĘPNIJ TEN POST, BO POMOŻESZ INNYM! DZIĘKUJEMY!]
Główne tezy Sędziego z wyroku to:
- sprzeczność z naturą stosunku zobowiązanego
- sprzeczność z zasadami współżycia społecznego
- nieokreślenie faktycznej kwoty udzielonego kredytu
- brak wystarczającej informacji o ryzyku walutowym
Sygnatura: III C 1142/17
SO Warszawa-Praga, SSO Błażej Domagała
Wyrok jest nieprawomocny.
Na uzasadnienie trzeba będzie nieco poczekać.
15-04-2019, 10:12
Sąd Apelacyjny w Warszawie oddalił apelację złożoną przez Raiffeisen Polbank w sprawie kredytu frankowego (sygnatura VI ACa 1109/17). To prawomocny wyrok, jaki zapadł 10 grudnia 2018 r. 3-osobowy skład sędziowski, któremu przewodniczył Sędzia SSA Jacek Sadomski, utrzymał w mocy rozstrzygnięcie z 7 kwietnia 2017 roku z pierwszej instancji, tj. Sądu Okręgowego dla Warszawy-Pragi (sygnatura III C 1655/16). Wówczas Sędzia SSO Błażej Domagała oddalił powództwo o zapłatę.
Na uzasadnienie wyroku trzeba jeszcze poczekać, prawdopodobnie nie mniej niż miesiąc. Natomiast sam pojedynczy wyrok, nawet prawomocny, nie jest ogromnym przełomem. Jednak warto zwrócić uwagę na tworzący się trend. Tego typu orzeczenia już się pojawiają i – co ważne – w drugiej instancji. Tak było niedawno w sprawie Getin Banku w Warszawie, ING w Katowicach czy wcześniej BPH w Katowicach i w innych miastach – mówi Jakub Bartosiak, adwokat z Kancelarii Michrowski Bartosiak Family Office, który reprezentuje pozwanego.
W lipcu 2008 roku klient zawarł umowę o kredyt hipoteczny na okres czterdziestu lat. Wówczas bank przekazał mu kwotę w wysokości blisko 800 tys. zł, przeznaczoną na zakup domu na rynku wtórnym. Jednocześnie zaznaczono, że kredyt jest indeksowany do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego. Zmienne oprocentowanie było sumą stopy referencyjnej LIBOR 3M oraz stałej marży banku w wysokości 1,25%. Spłata miała następować w równych miesięcznych ratach.
Na uzasadnienie wyroku trzeba jeszcze poczekać, prawdopodobnie nie mniej niż miesiąc. Natomiast sam pojedynczy wyrok, nawet prawomocny, nie jest ogromnym przełomem. Jednak warto zwrócić uwagę na tworzący się trend. Tego typu orzeczenia już się pojawiają i – co ważne – w drugiej instancji. Tak było niedawno w sprawie Getin Banku w Warszawie, ING w Katowicach czy wcześniej BPH w Katowicach i w innych miastach – mówi Jakub Bartosiak, adwokat z Kancelarii Michrowski Bartosiak Family Office, który reprezentuje pozwanego.
W lipcu 2008 roku klient zawarł umowę o kredyt hipoteczny na okres czterdziestu lat. Wówczas bank przekazał mu kwotę w wysokości blisko 800 tys. zł, przeznaczoną na zakup domu na rynku wtórnym. Jednocześnie zaznaczono, że kredyt jest indeksowany do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego. Zmienne oprocentowanie było sumą stopy referencyjnej LIBOR 3M oraz stałej marży banku w wysokości 1,25%. Spłata miała następować w równych miesięcznych ratach.
15-04-2019, 10:39
tutaj jest dużo wyroków, ktore mają juz swoje uzasadnienia, ale i takie, ktore caly czas nie sa rozstrzygnięte. podrzucam linki:
https://pomocfrankowiczom.pl/?p=1183
https://pomocfrankowiczom.pl/?p=1130
Nieważne umowy mBanku, Getinu i BGŻ
https://pomocfrankowiczom.pl/?p=1124
https://pomocfrankowiczom.pl/?p=1183
https://pomocfrankowiczom.pl/?p=1130
Nieważne umowy mBanku, Getinu i BGŻ
https://pomocfrankowiczom.pl/?p=1124
15-04-2019, 10:49
Dobry wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku
W wyroku z 14 grudnia 2017 r. (I ACa 447/17) Sąd Apelacyjny w Białymstoku podtrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku z 13 marca 2017 r. (I C 1364/15). W wyroku tym Sąd uznał, że klauzule indeksacyjne zawarte w umowie d. Getin Banku (obecnie Getin Noble Bank) są nieuczciwe, a w ich miejsce nie można wprowadzić innych kursów. W rezultacie bank pobierał zbyt wysokie raty, a wypowiedzenie umowy kredytu było bezzasadne, gdyż w momencie wypowiedzenia kredytobiorcy nie zalegali ze spłatą, a przeciwnie – byli wierzycielami banku.
Rozumowanie zarówno Sądu Okręgowego jak i Sądu Apelacyjnego zasługują na uznanie, jako w pełni implementujące unijny standard ochrony konsumenta.
Słusznie Sąd przyjął, że indeksacja nie była indywidualnie uzgodniona:
Nie zostało wykazane, że będące przedmiotem oceny w tej sprawie postanowienia zostały indywidualnie uzgodnione z pozwanymi. Nic nie wskazuje, aby przewidziane w umowie klauzule waloryzacyjne i mechanizmy ustalania przez Bank kursów waluty były efektem negocjacji z pozwanymi. Na tę okoliczność nie przedstawiono żadnych miarodajnych dowodów, a w szczególności nie są w tej mierze wystarczające dowody wskazane w punkcie 1 apelacji. Apelujący twierdzi, iż wynika z nich, że pozwani zrozumieli i akceptowali zasady przeliczania należności według kursów publikowanych w tabelach kursów i wskazuje, że błędnie w związku z tym Sąd Okręgowy przyjął, że § 9 ust. 2 i § 10 ust. 3 podlegają ocenie pod kątem abuzywności. Tak sformułowany zarzut trafia w próżnię, gdyż nawet przyjęcie za udowodnione tych twierdzeń faktycznych nie może wywrzeć wpływu na prawidłowość wyroku. Rozumienie i akceptowanie zasad waloryzacji kredytu nie oznacza bowiem wcale, że treść kontrowersyjnych postanowień była efektem indywidualnych uzgodnień z pozwanymi. Przeciwnie – nie mieli oni żadnego wpływu na te postanowienia. Otrzymali do podpisu uprzednio przygotowaną umowę, nie negocjowali jej.
Omawiane postanowienia umowne nie zawierają przejrzystego opisu mechanizmu waloryzacji, dzięki któremu pozwani mogliby samodzielnie oszacować, w oparciu o jednoznaczne i zrozumiałe kryteria, wypływające z tych postanowień konsekwencje ekonomiczne. Postanowienia te są nietransparentne, nieprzejrzyste i trudne do zrozumienia, a poprzez możliwość dowolnego kształtowania przez powodowy Bank kursu wymiany walut skutkują rażącą dysproporcję uprawnień kontraktowych na niekorzyść pozwanych i w sposób oczywisty godzą w dobre obyczaje. Dobre obyczaje nakazują bowiem, aby koszty ponoszone przez konsumenta związane z zawarciem umowy były możliwe do oszacowania. Pozwani, z przyczyn obiektywnych, nie byli w stanie tego uczynić.
O rażącym naruszeniu interesów konsumenta świadczy też to, że w świetle zastosowanych przez Bank mechanizmów, pozwani, decydując się na spłatę kredytu jeszcze tego samego dnia w jakim został on zaciągnięty, musieliby zwrócić kwotę znacznie wyższą od wypłaconej. Jest to wynikiem przeliczenia kwoty udzielonego kredytu według ustalonego przez Bank kursu kupna waluty (…) i przeliczenia wysokości zobowiązania do spłaty według kursu sprzedaży waluty, który jest zawsze wyższy od kursu kupna”
Ustawa antyspreadowa również nie usunęła skutków tej abuzywności:
Wejście w życie tej ustawy nie spowodowało, że zamieszczone w analizowanej umowie kredytowej klauzule waloryzacyjne, nieokreślające szczegółowo sposobu ustalania kursu waluty waloryzacji, przestały być abuzywne. Przyznanie kredytobiorcy ustawowego uprawnienia do spłaty kredytu w walucie waloryzacji nie zmienia faktu, iż przeliczanie wypłaconej pozwanym w złotych polskich kwoty na franki szwajcarskie zostało dokonane na podstawie kursu tej waluty wyznaczonego przez Bank wedle swego uznania. Przyznanie kredytobiorcy tego uprawnienia nie zmienia również faktu, iż pozwani w złotych spłacali raty kredytu w wysokości obliczonej w oparciu o kurs waluty wyznaczony przez Bank.
No i teraz najważniejsza kwestia, a więc jaki jest skutek eliminacji nieuczciwych postanowień umownych.
Sąd Apelacyjny podziela stanowisko Sądu Okręgowego, iż eliminacja z umowy abuzywnych postanowień ma ten skutek, że umowa nadal obowiązuje, z pominięciem tychże postanowień, jak też, że brak jest podstaw do zastąpienia powstałej w umowie luki innymi regulacjami. W szczególności, wbrew stanowisku strony powodowej, nie ma podstaw do zastąpienia w oparciu o art. 56 k.c. zastosowanych w umowie mechanizmów waloryzacyjnych mechanizmami opierającymi się o obiektywne wskaźniki waloryzacyjne w postaci kursów kupna sprzedaży franka szwajcarskiego, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. Nie ma też żadnych podstaw do ustalania przez Sąd „godziwej marży banku”. W polskim systemie prawnym nie ma też przepisu o charakterze dyspozytywnym, który mógłby zastąpić zakwestionowane postanowienia umowy stron (brak też przesłanki realizowania interesu konsumenta przez takie zastąpienie). Wymaga zaznaczenia, że w ramach rozpatrywania konkretnej, indywidualnej sprawy, sąd nie ma obowiązku odwoływania się i uwzględniania argumentów celowościowych, takich jak stabilność systemu bankowego, czy dobro państwa, które jest w pewnej mierze z tą stabilnością powiązane. Tego typu argumenty winien uwzględniać ustawodawca w ramach procesu tworzenia prawa i wydawania aktów prawnych o generalnym charakterze. Uwzględnianie takich argumentów leży też w gestii Trybunału Konstytucyjnego przy badaniu zgodności określonych aktów prawnych z Konstytucją, bowiem wyroki Trybunału wywołują skutki o charakterze generalnym. Zadaniem Sądu w tej sprawie nie jest zatem ochrona systemu bankowego, w gestii Sądu nie leży też badanie ogólnych konsekwencji eliminacji z umów kredytowych takich, a nie innych klauzul waloryzacyjnych i wpływu tego zabiegu na gospodarkę i bezpieczeństwo ekonomiczne Państwa. Rola Sądu w tej sprawie sprowadza się wyłącznie do oceny konkretnej umowy, łączącej strony sporu.
Wyrok jest prawomocny. Sprawę prowadził (jako prawnik z urzędu) r.pr. Marcin Michniewicz.
W wyroku z 14 grudnia 2017 r. (I ACa 447/17) Sąd Apelacyjny w Białymstoku podtrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku z 13 marca 2017 r. (I C 1364/15). W wyroku tym Sąd uznał, że klauzule indeksacyjne zawarte w umowie d. Getin Banku (obecnie Getin Noble Bank) są nieuczciwe, a w ich miejsce nie można wprowadzić innych kursów. W rezultacie bank pobierał zbyt wysokie raty, a wypowiedzenie umowy kredytu było bezzasadne, gdyż w momencie wypowiedzenia kredytobiorcy nie zalegali ze spłatą, a przeciwnie – byli wierzycielami banku.
Rozumowanie zarówno Sądu Okręgowego jak i Sądu Apelacyjnego zasługują na uznanie, jako w pełni implementujące unijny standard ochrony konsumenta.
Słusznie Sąd przyjął, że indeksacja nie była indywidualnie uzgodniona:
Nie zostało wykazane, że będące przedmiotem oceny w tej sprawie postanowienia zostały indywidualnie uzgodnione z pozwanymi. Nic nie wskazuje, aby przewidziane w umowie klauzule waloryzacyjne i mechanizmy ustalania przez Bank kursów waluty były efektem negocjacji z pozwanymi. Na tę okoliczność nie przedstawiono żadnych miarodajnych dowodów, a w szczególności nie są w tej mierze wystarczające dowody wskazane w punkcie 1 apelacji. Apelujący twierdzi, iż wynika z nich, że pozwani zrozumieli i akceptowali zasady przeliczania należności według kursów publikowanych w tabelach kursów i wskazuje, że błędnie w związku z tym Sąd Okręgowy przyjął, że § 9 ust. 2 i § 10 ust. 3 podlegają ocenie pod kątem abuzywności. Tak sformułowany zarzut trafia w próżnię, gdyż nawet przyjęcie za udowodnione tych twierdzeń faktycznych nie może wywrzeć wpływu na prawidłowość wyroku. Rozumienie i akceptowanie zasad waloryzacji kredytu nie oznacza bowiem wcale, że treść kontrowersyjnych postanowień była efektem indywidualnych uzgodnień z pozwanymi. Przeciwnie – nie mieli oni żadnego wpływu na te postanowienia. Otrzymali do podpisu uprzednio przygotowaną umowę, nie negocjowali jej.
Omawiane postanowienia umowne nie zawierają przejrzystego opisu mechanizmu waloryzacji, dzięki któremu pozwani mogliby samodzielnie oszacować, w oparciu o jednoznaczne i zrozumiałe kryteria, wypływające z tych postanowień konsekwencje ekonomiczne. Postanowienia te są nietransparentne, nieprzejrzyste i trudne do zrozumienia, a poprzez możliwość dowolnego kształtowania przez powodowy Bank kursu wymiany walut skutkują rażącą dysproporcję uprawnień kontraktowych na niekorzyść pozwanych i w sposób oczywisty godzą w dobre obyczaje. Dobre obyczaje nakazują bowiem, aby koszty ponoszone przez konsumenta związane z zawarciem umowy były możliwe do oszacowania. Pozwani, z przyczyn obiektywnych, nie byli w stanie tego uczynić.
O rażącym naruszeniu interesów konsumenta świadczy też to, że w świetle zastosowanych przez Bank mechanizmów, pozwani, decydując się na spłatę kredytu jeszcze tego samego dnia w jakim został on zaciągnięty, musieliby zwrócić kwotę znacznie wyższą od wypłaconej. Jest to wynikiem przeliczenia kwoty udzielonego kredytu według ustalonego przez Bank kursu kupna waluty (…) i przeliczenia wysokości zobowiązania do spłaty według kursu sprzedaży waluty, który jest zawsze wyższy od kursu kupna”
Ustawa antyspreadowa również nie usunęła skutków tej abuzywności:
Wejście w życie tej ustawy nie spowodowało, że zamieszczone w analizowanej umowie kredytowej klauzule waloryzacyjne, nieokreślające szczegółowo sposobu ustalania kursu waluty waloryzacji, przestały być abuzywne. Przyznanie kredytobiorcy ustawowego uprawnienia do spłaty kredytu w walucie waloryzacji nie zmienia faktu, iż przeliczanie wypłaconej pozwanym w złotych polskich kwoty na franki szwajcarskie zostało dokonane na podstawie kursu tej waluty wyznaczonego przez Bank wedle swego uznania. Przyznanie kredytobiorcy tego uprawnienia nie zmienia również faktu, iż pozwani w złotych spłacali raty kredytu w wysokości obliczonej w oparciu o kurs waluty wyznaczony przez Bank.
No i teraz najważniejsza kwestia, a więc jaki jest skutek eliminacji nieuczciwych postanowień umownych.
Sąd Apelacyjny podziela stanowisko Sądu Okręgowego, iż eliminacja z umowy abuzywnych postanowień ma ten skutek, że umowa nadal obowiązuje, z pominięciem tychże postanowień, jak też, że brak jest podstaw do zastąpienia powstałej w umowie luki innymi regulacjami. W szczególności, wbrew stanowisku strony powodowej, nie ma podstaw do zastąpienia w oparciu o art. 56 k.c. zastosowanych w umowie mechanizmów waloryzacyjnych mechanizmami opierającymi się o obiektywne wskaźniki waloryzacyjne w postaci kursów kupna sprzedaży franka szwajcarskiego, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. Nie ma też żadnych podstaw do ustalania przez Sąd „godziwej marży banku”. W polskim systemie prawnym nie ma też przepisu o charakterze dyspozytywnym, który mógłby zastąpić zakwestionowane postanowienia umowy stron (brak też przesłanki realizowania interesu konsumenta przez takie zastąpienie). Wymaga zaznaczenia, że w ramach rozpatrywania konkretnej, indywidualnej sprawy, sąd nie ma obowiązku odwoływania się i uwzględniania argumentów celowościowych, takich jak stabilność systemu bankowego, czy dobro państwa, które jest w pewnej mierze z tą stabilnością powiązane. Tego typu argumenty winien uwzględniać ustawodawca w ramach procesu tworzenia prawa i wydawania aktów prawnych o generalnym charakterze. Uwzględnianie takich argumentów leży też w gestii Trybunału Konstytucyjnego przy badaniu zgodności określonych aktów prawnych z Konstytucją, bowiem wyroki Trybunału wywołują skutki o charakterze generalnym. Zadaniem Sądu w tej sprawie nie jest zatem ochrona systemu bankowego, w gestii Sądu nie leży też badanie ogólnych konsekwencji eliminacji z umów kredytowych takich, a nie innych klauzul waloryzacyjnych i wpływu tego zabiegu na gospodarkę i bezpieczeństwo ekonomiczne Państwa. Rola Sądu w tej sprawie sprowadza się wyłącznie do oceny konkretnej umowy, łączącej strony sporu.
Wyrok jest prawomocny. Sprawę prowadził (jako prawnik z urzędu) r.pr. Marcin Michniewicz.
15-04-2019, 11:04
WYROK Z PIĄTKU 15.03.2019!
Wygrana z bankiem Reiffeisen - umowa z dawnym Polbankiem!
15 marca 2019 roku Sąd Okręgowy w Warszawie stwierdził nieważność umowy kredytu indeksowanego Raiffeisen (dawny Polbank).
Sąd podzielił argumenty, co do tego, że klienci otrzymali regulamin już po podpisaniu umowy, tak samo jak oświadczenia o ryzyku (co wynikało z dat ich złożenia).
Ponieważ zaś umowa dawnego Polbank nie precyzuje żądnych zasad indeksacji, a jedynie wskazuje, że bank udziela kredytu „indeksowanego do CHF” i co do zasad indekscji odsyła do regulaminu, to Sąd uznał, że strony w ogóle nie porozumiały się co do tego czym jest indeksacja.
Skoro nie ma takiego porozumienia to strony w ogóle nie zawarły umowy, gdyż indeksacja jest świadczeniem głównym w tej umowie. Zatem dalsze zarzuty co do umowy, której nie było, nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia.
Wyrok wydał SSR del. Kamil Gołaszewski (Sygn. akt. XXV C 2/19)
sygnatura została zmieniona, sprawa trafiła do sądu w 2018 r.
Wygrana z bankiem Reiffeisen - umowa z dawnym Polbankiem!
15 marca 2019 roku Sąd Okręgowy w Warszawie stwierdził nieważność umowy kredytu indeksowanego Raiffeisen (dawny Polbank).
Sąd podzielił argumenty, co do tego, że klienci otrzymali regulamin już po podpisaniu umowy, tak samo jak oświadczenia o ryzyku (co wynikało z dat ich złożenia).
Ponieważ zaś umowa dawnego Polbank nie precyzuje żądnych zasad indeksacji, a jedynie wskazuje, że bank udziela kredytu „indeksowanego do CHF” i co do zasad indekscji odsyła do regulaminu, to Sąd uznał, że strony w ogóle nie porozumiały się co do tego czym jest indeksacja.
Skoro nie ma takiego porozumienia to strony w ogóle nie zawarły umowy, gdyż indeksacja jest świadczeniem głównym w tej umowie. Zatem dalsze zarzuty co do umowy, której nie było, nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia.
Wyrok wydał SSR del. Kamil Gołaszewski (Sygn. akt. XXV C 2/19)
sygnatura została zmieniona, sprawa trafiła do sądu w 2018 r.
15-04-2019, 11:06
Klientka, która zaciągnęła kredyt walutowy, ma zwrócić tylko tyle, ile dostała od banku - informuje "Rzeczpospolita". Sąd apelacyjny unieważnił jej umowę - wyrok jest prawomocny.
Jak opisuje gazeta, klientka zaciągnęła kredyt indeksowany we frankach szwajcarskich na początku 2008 r. w wysokości 485.925,37 złotych, na budowę mieszkania i zakup garażu podziemnego. Co istotne, po 10 latach regularnej spłaty, zdaniem banku, kobieta miała do oddania ok. 500 tys zł.
- Klientka wystąpiła z pozwem o częściowe unieważnienie umowy kredytowej w zakresie przeliczania kredytu z wykorzystaniem kursów walut i zwrot ponad 85 tys. zł, jako kwoty wynikającej z zastosowania przez bank niekorzystnej dla niej indeksacji zadłużenia. Alternatywnie wystąpiła też o unieważnienie całej umowy – mówi w rozmowie z "Rz" Mariusz Korpalski, radca prawny reprezentujący kredytobiorcę przed sądem.
Warszawskie sądy, zarówno okręgowy jak i apelacyjny, uznały, że cała umowa kredytu walutowego jest nieważna - informuje "Rz". To pierwszy taki wyrok w kraju.
Gazeta ustaliła, że klientka założy w sądzie o wykreślenie banku z hipoteki jej mieszkania.
Jak opisuje gazeta, klientka zaciągnęła kredyt indeksowany we frankach szwajcarskich na początku 2008 r. w wysokości 485.925,37 złotych, na budowę mieszkania i zakup garażu podziemnego. Co istotne, po 10 latach regularnej spłaty, zdaniem banku, kobieta miała do oddania ok. 500 tys zł.
- Klientka wystąpiła z pozwem o częściowe unieważnienie umowy kredytowej w zakresie przeliczania kredytu z wykorzystaniem kursów walut i zwrot ponad 85 tys. zł, jako kwoty wynikającej z zastosowania przez bank niekorzystnej dla niej indeksacji zadłużenia. Alternatywnie wystąpiła też o unieważnienie całej umowy – mówi w rozmowie z "Rz" Mariusz Korpalski, radca prawny reprezentujący kredytobiorcę przed sądem.
Warszawskie sądy, zarówno okręgowy jak i apelacyjny, uznały, że cała umowa kredytu walutowego jest nieważna - informuje "Rz". To pierwszy taki wyrok w kraju.
Gazeta ustaliła, że klientka założy w sądzie o wykreślenie banku z hipoteki jej mieszkania.
15-04-2019, 11:25
SR W-wa Mokotów przegrał Bank M. S.A. wyrok z dnia 5.3.2019 sygn. I C 43/17, SSR Aleksandra Koman.
W wyniku wyroku nastąpić ma:
- odfrankowienie umowy i
- zwrot ponad 30 tys. zł tytułem nadpłaconych rat
Wygrana tym cenniejsza, że Pani Sędzia wcześniej uczestniczyła w składach (wydz. odw. SO) które orzekały niekorzystnie dla kredytobiorców.
W wyniku wyroku nastąpić ma:
- odfrankowienie umowy i
- zwrot ponad 30 tys. zł tytułem nadpłaconych rat
Wygrana tym cenniejsza, że Pani Sędzia wcześniej uczestniczyła w składach (wydz. odw. SO) które orzekały niekorzystnie dla kredytobiorców.
15-04-2019, 11:30
tutak ciekawy art. dot. getin banku
https://wiadomosci.wp.pl/nokaut-banku-le...LzDs10_AsQ
Jeżeli wyrok jest PRAWOMOCNY - to pozostaje nie to czy bank chce czy nie chce go wykonać. Postępowanie egzekucyjne i tyle!
https://wiadomosci.wp.pl/nokaut-banku-le...LzDs10_AsQ
Jeżeli wyrok jest PRAWOMOCNY - to pozostaje nie to czy bank chce czy nie chce go wykonać. Postępowanie egzekucyjne i tyle!
15-04-2019, 11:49
Kolejny wyrok z marca tego roku!!!
11.03.2019 SO w Warszawie zasądził od G. banku 192 tysiące zł tytułem tzw. nadpłat indeksacyjnych! Postanowienia nieuczciwe (dowolne przeliczenia banku CHF -> PLN) są niedozwolone i NIE WIĄŻĄ od początku umowy! SSO Tomasz Gal
WIADOMOŚĆ Z UOKIK, KTÓRY wskazał, że DB stosuje niedozwolone klauzule w umowach kredytowych CHF i EURO!
Dodatkowo Urząd wszczął postępowanie sprawdzające w stosunku do innych banków:
- Getin Noble Bank,
- Raiffeisen Bank International AG (wcześniej: Raiffeisen Bank Polska),
- BGŻ BNP Paribas,
- Santander Bank Polska (wcześniej: BZ WBK),
- Bank Millennium,
- PKO BP,
- BPH,
- Pekao S.A.
https://www.uokik.gov.pl/aktualnosci.php...lJHUJvUyW4
11.03.2019 SO w Warszawie zasądził od G. banku 192 tysiące zł tytułem tzw. nadpłat indeksacyjnych! Postanowienia nieuczciwe (dowolne przeliczenia banku CHF -> PLN) są niedozwolone i NIE WIĄŻĄ od początku umowy! SSO Tomasz Gal
WIADOMOŚĆ Z UOKIK, KTÓRY wskazał, że DB stosuje niedozwolone klauzule w umowach kredytowych CHF i EURO!
Dodatkowo Urząd wszczął postępowanie sprawdzające w stosunku do innych banków:
- Getin Noble Bank,
- Raiffeisen Bank International AG (wcześniej: Raiffeisen Bank Polska),
- BGŻ BNP Paribas,
- Santander Bank Polska (wcześniej: BZ WBK),
- Bank Millennium,
- PKO BP,
- BPH,
- Pekao S.A.
https://www.uokik.gov.pl/aktualnosci.php...lJHUJvUyW4
15-04-2019, 12:51
znalazlem jeszcze ciekawy artykuł, który dotyczy nie płaconych rat https://m.bankier.pl/wiadomosc/Nastepne-...ZBdULRGzkQ
15-04-2019, 01:00
Kolejny ciekawy wpis
Klienci najczęściej wnoszą o unieważnienie umów lub o stwierdzenie stosowania abuzywnych (niedozwolonych) klauzul, wskazując na niekorzystny ich zdaniem sposób przeliczania franków na złote.
W sporze wytoczonym jednemu z banków, reprezentowanemu przez prawników z poznańskiej kancelarii Merski Radcy Prawni i Adwokaci, pod koniec listopada Sąd Apelacyjny w Łodzi wydał prawomocny wyrok oddalający w całości roszczenia klienta banku.
To czwarta sprawa dotycząca kredytów frankowych w ciągu ostatnich kilku tygodni, w której sądy w różnych miastach wydały korzystne wyroki dla reprezentowanych przez nas banków – mówi radca prawny Karolina Łuczak z kancelarii Merski. – Sprawa łódzka jest jednak szczególnie istotna, ponieważ wyrok wydany przez Sąd Apelacyjny jest prawomocny.
Tak Sąd Okręgowy w Łodzi, jak i Sąd Apelacyjny, nie uwzględniły argumentów klienta banku co do tego, że indeksacja kredytu jest niedozwolona, a w konsekwencji kredyt frankowy powinien być traktowany jako kredyt w złotych, lecz oprocentowany stopą LIBOR.
Klient twierdził, że tabela kursów stosowana przez bank jest abuzywna, ponieważ bank ma dowolność w jej tworzeniu, co zdaniem klienta spowodowało powstanie nadpłat. Sąd uznał jednak, że kwestionowane postanowienie nie ma charakteru abuzywnego, jako że nie zostały rażąco naruszone interesy konsumenta: kurs banku nie odbiegał znacząco ani od kursów innych banków, ani od kursu średniego NBP.
Jak wskazał Sąd, przy niedozwolonych postanowieniach należy badać, jak kształtowałaby się sytuacja klienta, gdyby nie sporne zapisy. -Każda podobna sprawa ma indywidualny charakter. Nie można jednak przyjmować, że banki, oferując podobne umowy, miały złą wolę lub z zasady wprowadzały klientów w błąd. Oferta banków była odpowiedzią na wysoki popyt na podobne kredyty głównie w latach 2005-2008. Cieszymy się, że sądy coraz częściej dostrzegają pełny kontekst takich spraw – ocenia Karolina Łuczak i dodaje: – W ostatnich dniach zapadły też wyroki korzystne dla naszych klientów z sektora bankowego, zasądzone przez sądy niższej instancji w Krakowie i Warszawie.
Źródło: Kancelaria Merski Radcy Prawni i Adwokaci
Klienci najczęściej wnoszą o unieważnienie umów lub o stwierdzenie stosowania abuzywnych (niedozwolonych) klauzul, wskazując na niekorzystny ich zdaniem sposób przeliczania franków na złote.
W sporze wytoczonym jednemu z banków, reprezentowanemu przez prawników z poznańskiej kancelarii Merski Radcy Prawni i Adwokaci, pod koniec listopada Sąd Apelacyjny w Łodzi wydał prawomocny wyrok oddalający w całości roszczenia klienta banku.
To czwarta sprawa dotycząca kredytów frankowych w ciągu ostatnich kilku tygodni, w której sądy w różnych miastach wydały korzystne wyroki dla reprezentowanych przez nas banków – mówi radca prawny Karolina Łuczak z kancelarii Merski. – Sprawa łódzka jest jednak szczególnie istotna, ponieważ wyrok wydany przez Sąd Apelacyjny jest prawomocny.
Tak Sąd Okręgowy w Łodzi, jak i Sąd Apelacyjny, nie uwzględniły argumentów klienta banku co do tego, że indeksacja kredytu jest niedozwolona, a w konsekwencji kredyt frankowy powinien być traktowany jako kredyt w złotych, lecz oprocentowany stopą LIBOR.
Klient twierdził, że tabela kursów stosowana przez bank jest abuzywna, ponieważ bank ma dowolność w jej tworzeniu, co zdaniem klienta spowodowało powstanie nadpłat. Sąd uznał jednak, że kwestionowane postanowienie nie ma charakteru abuzywnego, jako że nie zostały rażąco naruszone interesy konsumenta: kurs banku nie odbiegał znacząco ani od kursów innych banków, ani od kursu średniego NBP.
Jak wskazał Sąd, przy niedozwolonych postanowieniach należy badać, jak kształtowałaby się sytuacja klienta, gdyby nie sporne zapisy. -Każda podobna sprawa ma indywidualny charakter. Nie można jednak przyjmować, że banki, oferując podobne umowy, miały złą wolę lub z zasady wprowadzały klientów w błąd. Oferta banków była odpowiedzią na wysoki popyt na podobne kredyty głównie w latach 2005-2008. Cieszymy się, że sądy coraz częściej dostrzegają pełny kontekst takich spraw – ocenia Karolina Łuczak i dodaje: – W ostatnich dniach zapadły też wyroki korzystne dla naszych klientów z sektora bankowego, zasądzone przez sądy niższej instancji w Krakowie i Warszawie.
Źródło: Kancelaria Merski Radcy Prawni i Adwokaci
15-04-2019, 02:10
warto pośledzić również strony kancelarii odszkodowawczych, oni czasem zamieszczają wyroki, jesli jakiejs konkretnej kancelarii udalo się cos wywalczyc
http://www.kpsi.pro/wygrane-sprawy-frank...-frankach/
http://www.kpsi.pro/wygrane-sprawy-frank...-frankach/
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
Podobne wątki
Wątek: / Autor
Odpowiedzi:
Wyświetleń:
Ostatni post
Użytkownicy przeglądający ten wątek: 3 gości